کم شنوایی در افراد مسن-بخش چهارم

پیرگوشی حسی:

پیرگوشی حسی یکی از مواردی است که باید در کاهش شنوایی افراد مسن به آن دقت کرد. در این افراد کاهش سلولهای مویی در بخش قاعده ای در 12 میلیمتری قاعده بیشتر دیده میشود و این افت به فرکانسهای گفتار نزدیکتر میباشد.درگیری بخش قاعده ای حلزون نشان میدهد که سلولهای مویی و پشتیبان بیشتر کاهش می یابد . ادیوگرام شکل 5-4 برای یک فرد 93 ساله مرد است که دارای یک افت شنوایی در فرکانسهای بالا است که رفته رفته از 1000 تا 4000 این کاهش شنوایی بیشتر شده است و باعث کاهش توانایی درک گفتار گردیده است.از لحظ خاصیت تونوتوپیکی این کاهش در سلولهای حسی در 12 میلیمتر از قاعده حلزون رخ داده است.تعداد کل نورونهای عصبی 18315 میباشد که 49درصد کاهش را نشان میدهد واین فرد از آکوستیک تروما رنج میبرد.

پیرگوشی عصبی:

یک تغییر مهم در پیری این است که سیستم عصبی دچار نقصان میشود و پیرگوشی عصبی رخ میدهد.این کاهش شنوایی عصبی میتواند درهرسنی دیده شود ولی تا زمانی که میزان کاهش به بیشتر از حد خاصی نرسیده است تاثیر زیادی ندارد. دو دانشمند ذکر کرده اند که درست است کاهش شنوایی عصبی یا پیرگوشی عصبی در افراد متفاوت است ولی عموما تا کاهش به بیش از 90 درصد نرسیده است تاثیر آنچنانی نمی بینیم. این کاهش در تعداد سلولهای عصبی میتواند در هر 3 دور حلزون رخ دهد و آکسون دندریت و سوما را تحت تاثیر قرار دهد و دژنراسیون درآنها رخ دهد.درنهایت باید گفت که کاهش تعداد سلولهای عصبی در بخش پشتی و شکمی هسته حلزونی رخ میدهد.

اوتتر و کر گفته اند که کاهش در سلولهای گنگلیون مارپیچی در افراد پیر بسیار بیشتر از افرادی است که مشکلات اوتولوژیک دارند.رابطه بین بیماران اتولوژیک و کاهش سلولهای گنگلیون و سن در شکل 7-4 دیده میشود.در اینجا دوباره باید گفت که تعداد سلولهای عصبی در افراد جوان30000 تا است و این کاهش 2000 عددی در هر دهه زندگی تا 80 سالگی بیماریهای عصبی را در سیتم شنوایی تحت تاثیر قرار میدهد.افرادی که پیرگوش عصبی دارند تعداد سلولهای عصبی 15000 تا کمتر است در 15 تا 22 میلیمتر از حلزون که در بخشهایی که فرکانس گفتاری قرار دارد تاثیر بر روی گفتار وجود دارد ولی در فرکانسهای دیگر نه.شکل 8-4 رابطه بین کاهش تعداد سلولهای عصبی و آستانه های تون خالص درک گفتار را نشان میدهد و این هم ذکر گردد که یک کاهش خفیف در سلول مویی در 2میلیمتری حلزون وجود دارد.در این فرد استانه تون خالص کاهش یافته است و درک گفتار بشدت تحت تاثیر قرار گرفته است.با استفاده از سیتو کولاگرام میتوان کاهش را در گنگلیون ها دید.

پیرگوشی استریا:

 این نوع از پیرگوشی با آتروفی در استریاواسکولاریس و یا کاهش تعداد سلولهای بافت استریاوسکولاریس ایجاد میشود ین اختلال بصورت ابتدائی در راس و قاعده حلزون اتفاق میافتد و شوکنچ اشاره میکند که این کاهش در بافت استریا در اثر پیرگوشی میتواند تاثیراتی بر روی کیفیت اندولنف بگذارد. کم شنوایی که رخ میدهد از نوع فلت و خفیف تا متوسط میباشد که در شکل 10-4 دیده میشود. که برخی از دانشمندان میگویند  میزان افت شنوایی بستگی دارد به میزان آتروفی و نازک شدن بافت استریا واسکولاریس که رابطه خفیفی هم بین اتروفی استریا واسکولاریس و درک گفتار وجود دارد.شکل 11-4 نشان دهنده بافت استریاواسکولارس در یک مرد 72 ساله است که تعداد سلولهای بافت استریا کم شده است و استریاواسکولاریس دچار اتروفی شده است.شکل 12-4 نشاندهنده ادیوگرام و سیتوکولاگرام  این مرد است. 66 درصد کاهش در بافت اسنریا انهم در راس حلزون دیده میشود.تعداد نورونها 24903 تعداد میباشد که کاهش 30 درصدص نشان میدهد.این مورد شاهدی بر این ادعا است که در فردی با پیرگوشی استریا افت شنوایی بصورت فلت میباشد و درک گفتار خوب است.

پیرگوشی انتقالی حلزونی:

طبقه بندی پیرگوشی حلزونی زمانی انجام میشود که هیچ کدام از موارد سایر پیرگوشها دیده نشود و یک افت خطی در عملکرد شنوایی دیده شود.سیتوکوکلاگرافی نشان دهنده کاهش عصب نرمال,و کاهش خفیف در تعداد سلولهای مویی داخلی و خارجی به همراه دژنراسیون خفیف در استریا. کاهش الاستیسته غشای پایه از قاعده تا راس حلزون میباشد.شوکنچ میگوید که ضخیم شدن شدید غشای پایه به دلیل افزایش تعداد لایه سلولی در این نوع از پیرگوشی است.همانطور که در شکل 14-4 و 13-4 دیده میشود کاهش شنوایی نزولی در فرکانسهای پایین ابتدا وجود دارد و سیتوکوکلاگرافی نشان دهنده کاهش تعداد عصب  و کاهش خفیف تعداد سلولهای مویی  به همراه دژنراسیون جزئی در استریا واسکولاریس.

کاهش شنوایی آمیخته:

 این نوع از پیرگوشی در حالتی که چند پاتولوژی باهم وجود دارد دیده میشود.بعبارتی دیگر اگر دو یا چند پاتولوزی باهم رخ دهند باعث ایجاد این نوع از پیرگوشی میشوند که بر روی آستانه تون خالص و درک گفتار تاثیر دارد.برای مثال ترکیب پیرگوشی حسی و استریا باهم باعث بروز یک کاهش شنوایی در فرکانسهای بالا میشود که به یک ادیوگرام فلت اضافه میشود.یا اینکه ترکیب پیرگوشی انتقالی حلزونی و حسی میتواند باعث افت فرکانسهای بالا بصورت نزولی شود.شکل 15-4 تاثیر پیرگوشیهای مختلف را بر روی ادیوگرام نشان میدهد.این شکل ترکیب پیرگوشی حسی و عصبی را باهم نشان میدهد.از لحاظ ادیومتریک این ترکیب باعث کاهش شنوایی در فرکانسهای بالا میشود که با توجه به خاصیت تونوتوپیکی یعنی کاهش سلولهای مویی خارجی و عصب در 12 میلیمیتر از قاعدئ حلزون رخ داده است.شکل 16-4 نشاندهنده ادیوگرام وسیتوکوکلاگرافی یک پیرگوشی انتقالی حلزونی,عصبی و استریا را نشان میدهد.در اینجا ما کاهش سلولهای مویی خارجی و داخلی را بصورت شدید میبینیم به همراه کاهش 30 درصدی در استریا.شمار تعداد عصب ها به 1673 کاهش می یابد که نشان دهنده 55درصدی نسبت به شرایط نرمال است.ادیوگرام نشاندهنده یک کاهش شنوایی نزولی به همراه کاهش توانایی درک گفتار است.

پیرگوشی میانه  :

در نهایت پیرگوشی میانه که توسز شوکنچ مطرح شده است .در این نوع از پیرگوشی تغییرات میکروسکوپیک در حلزون دیده نمیشود ولی تغییرات ریزمیکروسکوپیک میتواند وجو داشته باشد مثل: تغییر در مکانیزم متابولیسم سلولهای مویی,تغییر در تعداد سیناپس سلولها و یا تغییرات شیمیایی در پریلنف. ادیوگرام بصورت نرمال یا نزولی خفیف است که پاتولوزی مشخصی در ان دیده نمیشود.شکل 17-4 و 18-4 نشاندهنده این نوع پیرگوشی هستند. شکل 17-4 مرد کارگر یک کارخانه است که 89 سال سن دارد و آستانه ها بصورت فلت و بصورت جزئی پیشرونده هستند.سیتوکوکلاگرافی نشاندهنده ضایعه در 4میلیمتر از قاعده حلزون است و اسیب در اثر ضربه صوتی که 9 تا 13 میلی متر را گرفته است. آتروفی در استریا به اندازه 22 درصد و تعداد عصبها به 18205 رسیده است که این نشاندهنده 40% کاهش میباشد.

شکل 18-4 نشاندهنده یک زن 85 ساله است که ادیوگرام نزولی متوسط  در دو گوش  بصورت قرینه دارد  .توانایی تمایز گفتار با توجه به سن خوب است.سیتوکوکلاگرافی نشان میدهد که اسیب در 4.5 میلیمتر از قاعده حلزون است و تعداد عصب به 19044 کاهش یافته است.

شکل 19-4 برای یک مردی است که پیرگوشی میانه دارد و علامت پاتولوزیک خاصی را نشان نمیدهد .این مرد 84 ساله توانایی بسیار ضعیفی در بازشناسی گفتار دارد و افت متوسط تا شدشد در دو گوش دیده میشود. یافته های سیتوکوکلاگرافی نتایج ادیومتریک را تایید نمیکند , تعداد عصب 23000 که کاهش 30% فقط دارد و 18% هم که کاهش سلولهای گنگلیون دارد.

بطور خلاصه دو تغییر مهم در ساختار حلزون و عصب شنیداری به دنبال افزایش سن وجود دارد. اینها شامل اتروفی و دژنراسیون زیاد در سلولهای مویی,سلولهای پشتیبان و استریا واسکولاریس است که در کنار انها کاهش در تعداد فیبرها و سلولهای گنگلیون نیز رخ میدهد.در کل 6مورد از پیرگوشی ها توضیح داده شد که 4نمونه از انها در شکل 20-4 دیده میشود.

ادامه دارد....

  گروه علمی و آموزشی صبا