در سال 2014، نقص شنوایی در حدود 15 درصد از بزرگسالان گزارش شد. از آنجایی که کم خونی فقر آهن (IDA) مشکل رایج و مرتبطی با این نقص است، محققین به کشف ارتباط کم خونی با انواع مختلف نقایص شنوایی پرداختند تا شاید بتوان درمان مناسب و به موقعی را برای این بیماران فراهم کرد.
در مطالعه حاضر ارتباط کاهش شنوایی حسی-عصبی، شنوایی و نقص هدایتی صوت و کمخونی فقر آهن در بزرگسالان 21 تا 90 ساله در آمریکا مورد بررسی قرار گرفت.نقص هدایتی صوت به معنای کاهش شنوایی به دلیل مشکلات استخوانچه های گوش میانی است. در این مطالعه از اطلاعات ثبت شده در مرکز پزشکی استفاده و کمخونی فقر آهن با استفاده از سطح پایین هموگلوبین و فریتین برای سن و جنس در 305339 بزرگسال تعیین شد. 43 درصد شرکت کنندگان در مطالعه مرد بودند، میانگین سنی افراد 50 سال بود. شیوع ترکیبی فقدان شنوایی (هدایتی، حسی-عصبی، ناشنوایی و کاهش شنوایی بدون دلیل مشخص) 6/1 درصد و شیوع کمخونی فقر آهن حدود 7/0 درصد گزارش شد. در 1/1 درصد افراد مبتلا به IDA نقص شنوایی حسی-عصبی و در 4/3 درصد کاهش شنوایی ترکیبی دیده شد.
رابطه کمخونی فقر آهن با کاهش شنوایی در بزرگسالان در این مطالعه نشان داده شد. گام بعدی در این زمینه درک بهتر این ارتباط بوده و اینکه آیا تشخیص زودهنگام و درمان به موقع کمخونی فقر آهن می تواند اثرات مثبتی بر وضعیت سلامت کلی بزرگسالان و کاهش شنوایی داشته باشد یا خیر؟
سخن آخر اینکه ، افراد مبتلا به نقایص شنوایی باید از نظر کمخونی فقر آهن مورد بررسی قرار گیرند تا در صورت وجود کمخونی به موقع تحت درمان قرار گرفته تا اثرات منفی بیشتری بر شنوایی نداشته باشد.
منبع : شفا آنلاین