بدشنوایی یکی دیگر از مشکلات شنوایی کودکان و دانش آموزان دوره ابتدایی است که به عنوان اختلال پردازش مرکزی شنوایی و وجود نقص در پردازش محرکات شنوایی از آن نام برده می شود. در این حالت، دانش آموز صدای معلم یا دیگران را به راحتی می شنود اما در توجه کردن به صدا و تفکیک اصوات از یکدیگر دچار مشکل است.
در بدشنوایی، آسیب ساختاری به گوش وارد نمی شود اما گوش دچار تنبلی می شود و در این حالت دانش آموز نمی تواند به صدای معلم در کلاس درس گوش دهد.
دکتر سعید ملایری شنوایی شناس چندی پیش شیوع بدشنوایی در دانش آموزان را دو تا سه برابر کم شنوایی عنوان و گفته بود که این اختلال به دلیل پنهان بودن، تاثیر قابل توجهی بر مهارت های یادگیری دانش آموزان می گذارد؛ از این رو، والدین باید در صورت مشاهده علائم این اختلال، به پزشکان مربوطه مراجعه کنند.
نقص توجه و حواس پرتی، توجه بیش از اندازه به برنامه های تلویزیونی و بلندکردن صدای آن، با صدای بلند صحبت کردن، خسته و کلافه شدن در محیط های شلوغ، مشکل در خواندن، تلفظ و یادگیری، ضعف در دایره لغات و حفظ کردن آنها، ضعف در یادگیری زبان دوم، درخواست دائم برای تکرار مطالب، مشکل در اجرای چند دستور کلامی پشت سر هم و ضعف در یادگیری موسیقی از مهمترین علایم بدشنوایی است.
به گفته ملایری، با استفاده از درمان های توانبخشی می توان در دو تا سه ماه مهارت گوش دادن را در دانش آموزان تقویت کرد و به این طریق از بسیاری مشکلات تحصیلی پیشگیری کرد.
به طور کلی به گفته پزشکان، بی توجهی به کم شنوایی و بدشنوایی نوزادان، کودکان و دانش آموزان در دوران ابتدایی و همچنین عدم تشخیص و درمان به موقع می تواند منجر به کم شنوایی های دائم با نیاز به استفاده از سمعک یا ناشنوایی مزمن شود.
منبع:سلامت نیوز
